Karczma pod Złotą Kotwicą

[Aliant]

Problem jest raczej prosty. Każdy potencjalny gracz erpe chce być bohaterem, kimś ważnym, wpływowym, do tego niczego się nie boi i to serwer jest dla niego. Z przegrywaniem też jest problem (akcji, walki, kłótni), za wszelką cenę chce wygrać, bez względu na cenę, nierzadko korzystając z informacji ooc. Bycie tłem? odgrywanie zwykłego życia bez ubicia cieniostwora podczas zbierania jagód po lesie, to przecież strata czasu... Jak wyglądały pierwsze kroki nowego gracza, gdy zaczynał grę z lagą za pasem? biegł do lasu, na wilki i tam tracił cały pasek życia (chciał sprawdzić czy da radę). Mentalność to jedno, lider organizacji to drugie. Ten drugi może naprawdę sporo, tylko ciężko o dobrego lidera organizacji/frakcji/szajki/biznesu itd. Jeśli jeden da dobry przykład, reszta będzie go naśladować. Jeśli ten którego ma się słuchać odwala szopki i w chwili wolnej grają wspólnie w milionerów, z wiedzy na temat "śmiesznych" filmików na YT na czacie OOC, to coś jest nie tak. Obecna sytuacja z "erpe" w uniwersum Gothica, można przyrównać do sytuacji z 2007-08 w sampie, gdzie królowały tzw. godfathery, bardzo prymitywne gamemody, na których wielu się uczyło. Jak bywa w życiu, ludzie zaczęli się uwstecznić, nie jestem ekspertem, ale sama wiadomość pożegnalna na ls-rp.net powinna dać do zrozumienia, że czasy sielankowej zabawy w rp dawno się skończyły. Statsiarstwo, chamstwo, post = mem/obelga/sarkazm/śmieszkowanie, wywyższanie się, ego wielkości everestu, granie to w sumie pokazywanie kto jest lepszy/fajniejszy. Nie taki jest sens grania RP. Może kiedyś większe grono ludzi je dostrzeże, jednak jedno jest pewne, erpeki nigdy nie znikną - Mrucznik przykładem. Jest popyt, jest podaż. Recepta na dobre granie to zupełne wyluzowanie ooc i dystans do samej gry, do tego trochę chęci, wyobraźni i aktorstwa. Z autopsji wiem, że jeśli odgrywasz zwyczajne życie w grze wideo i podzieje się coś nietypowego, to ma wtedy większe, dużo większe znaczenie niż, gdyby działo się coś bez przerwy. Moim zdaniem bycie "tłem" to jest właśnie wyczyn i swojego rodzaju bohaterstwo. Nie jesteś egoistą, a robisz też coś dla innych, świat przedstawiony wydaje się wtedy dużo bardziej wiarygodny


PS: To nordycka runa Jera, kiedyś było jej sporo na jednym projekcie.

//@Down
Ludzie tworzą serwer, skrypt może nakierować, ale nie nauczy dobrych nawyków i podejścia do samej gry. Optymistycznie stwierdzę, że z czasem poziom pseudoli (tych serwerów bardziej stawiających na "fun") będzie wyższy, bo to też ważna część społeczności. Wiele pseudoli za moich czasów, wyrastało na porządne serwery. Samo banowanie kogoś kto nie potrafi grać, nie jest żadnym rozwiązaniem. Dlatego myślałem o zmniejszeniu progu wejścia na sam serwer.

Dużo prawdy jest w tym, co napisałeś, choć nie do końca ze wszystkim się zgodzę. Widzisz, gry są o tyle ciekawym tworem kultury, że tutaj naginane są bariery ograniczające nas w prawdziwym świecie - możemy mordować do woli bez wyrzutów sumienia, rosnąć w siłę nie marnując jednocześnie swojego wysiłku fizycznego, rozwój postaci zawsze sprawiał dużo frajdy. Każdy, kto jest graczem, rozumie ten fakt i się z nim zgodzi. Tymczasem, właśnie w czasach wczesnego funkcjonowania SAMP'a, gdy tworzyły się serwery RP na tych niesławnych godfaterach, kilka osób zaczęło wprowadzać rygorystyczne zasady, ograniczające przyjemność z rozgrywki w znaczącym stopniu. Co to oznacza? Prosty fakt - zaczęto tworzyć RP na modłę realnego życia, ale w wydaniu ekstremalnym - czyli odzwierciedlenie w skali 1:1. Powiedz mi, jaka przyjemność jest z gry, gdy trzeba odgrywać dosłownie każdą pierdołę, jak np. lekki wypadek samochodem, czy byle jakie skaleczenie? Może pojawić się argument, iż to "klimatyczna, realistyczna gra" - tak, ale na krótką metę. Bo po dziesiątym odegraniu np. tej samej akcji z przyjazdem policji, przydługawym spisaniu zeznań np. już się zwyczajnie odechciewa. Pojawia się rutyna, której przecież mamy nad wymiar dużo w życiu rzeczywistym, nikt nie chce przekładać jej jeszcze na świat gry.

Awanturników i pasożytów, przez których zamknięto LSkę, administratorzy tych wszystkich "ogarniętych" RP wykreowali przez swoją głupotę, zaostrzając rygor na serwerze, zarówno pod względem kontroli gracza, jak i zawyżanie realistyki gry. Jeśli ktoś chociaż przez chwilę odwiedził zagraniczny serwer Role Play, choćby ang. LS-RP, to z pewnością zauważy, jakie tam ludzie mają luźne podejście do rozgrywki. Sam byłem świadkiem, jak przestrzeleni niczym ser szwajcarski gracze uciekali dalej i żyli, wypadki (ale takie poważne, że w przeciętnych warunkach już by wlepiono CK) ignorowano i jechano dalej, a mimo to nie cierpiał na tym poziom (tylko fakt, że choćby Anglicy grają dość minimalistycznie, zwłaszcza ostatnimi czasy). Tam dalej serwery RP się trzymają, graczy nie brak (nie mówię już o Rosjanach, którzy są przodownikami tego trybu). W Polsce, moim zdaniem, za bardzo postanowiono na realizm w grze, przez co w jakimś stopniu zniszczono przyjemność z niej czerpaną, a z kolei ludzie podchodzili do tego zupełnie bez dystansu, co już na wielokrotnie wspomnianej elesce uwidaczniało się.

Żeby ktoś nie zrozumiał mnie źle - nie promuję codziennych awansów, terminatorstwa. Jestem zwolennikiem zdrowego podejścia do gry, gdzie nachalny admin nie wlepi mi CK, by połechtać swoje niespełnione ambicje. Ciekawie jest czerpać grę z bycia choćby zwykłym Kopaczem, ale nie widzę sensu napieprzania tym samym kilofem przez dziesięć miesięcy, bo mimo wszystko - chęć posiadania w jakimś stopniu jest przez samą mechanikę gry uzasadniona.